DSQUARED PHOTOBLOG
2023-08-28
De Kalmthoutse Heide, een icoon in de Hoge Kempen en een must-visit voor elke landschapsfotograaf! Deze tot de verbeelding sprekende plek stond al jaren op mijn lijstje, maar ik was er nog nooit geraakt. Het natuurgebied, doordrenkt van historie en omgeven door een aura van mystiek, oefent een onweerstaanbare aantrekkingskracht uit op liefhebbers van ongerepte landschappen. Hoewel het gedurende het hele jaar de moeite waard is om erin rond te dwalen, zijn de maanden augustus en september natuurlijk wel de topmaanden! In deze periode staat de heide in volle bloei, transformeert de vlakte zich in een paarse zee die zich uitstrekt zover het oog kan zien. Een visueel spektakel dat elke fotograaf in extase brengt en een onvergetelijke ervaring belooft. En zo begon mijn ontdekkingsreis naar deze betoverende heide, vastbesloten om de magie van dit landschap vast te leggen door mijn lens.
Een eerste verkenning
Mijn ontdekking van het natuurgebied begon als een blanco pagina, klaar om gevuld te worden met de verhalen van dit mooie stukje natuur. Ik had al heel veel mooie beelden zien passeren en was vastbesloten om de magische paarse pracht op mijn manier vast te leggen. De mooiste momenten voor een landschapsshoot blijven natuurlijk de vroege ochtend met de zonsopgang en net voor zonsondergang. Aangezien ik er nog nooit was geweest wilde ik graag eerst eens op verkenning gaan om zo de beste plekjes te ontdekken en te markeren. Op die manier zou ik hiermee tijdens de shoot zelf geen tijd verliezen want het gouden uur vliegt voorbij en dan wil je niet nog op zoek moeten naar de volgende goede compositie. Tijdens mijn voorbereiding thuis had ik al ontdekt dat het Grenspark verschillende toegangspoorten heeft en ook enorm uitgestrekt is. Het was dan ook een moeilijke keuze om te kiezen waar ik mijn verkenning wilde beginnen. Aangezien ik graag de wat minder bekende plekjes wilde ontdekken besloot ik om niet te parkeren bij De Vroente (in de buurt van de brandtoren), maar bij Parking Zuid aan het Stappersven.
Zonder specifieke route in gedachten koos ik voor het pad dat me rond het water van het Stappersven zou leiden, op zoek naar mogelijke composities met reflecties in het water. Eenmaal op weg realiseerde ik me al snel dat je niet zo heel dicht bij het water komt en dat het gebied ook meer bebost was dan ik had verwacht. Ik was echter vastberaden om het meeste uit mijn verkenningsrondje te halen dus zette ik mijn wandeling door het bos voort en omarmde ik het onbekende, wetende dat dit de essentie is van een verkenningswandeling. Na de “omweg” rond het Stappersven besloot ik om dan toch maar richting de brandtoren te wandelen aangezien ik daar toch zeker heidegebied zou vinden.
Na een wandeling van ongeveer anderhalf uur was ik ondertussen aangekomen bij de brandtoren. Een korte klim naar boven verschafte mij een prachtig overzicht over de nu nog niet bloeiende heide maar het gaf me wel een goed idee waar de mooiste stukjes zich bevonden. Ik vervolgde mijn wandeling, ging op zoek naar leuke invalshoeken en markeerde interessante locaties met de posities van alleenstaande bomen in the Maps.me app zodat ik ze tijdens mijn volgende wandeling makkelijk kon terug vinden. De route bracht mij langsheen de Putse Moer die dan misschien wel zo goed als droog staat, maar die wel prachtige reflecties zou kunnen opleveren tijdens een mooie zonsopgang of - ondergang. Na een wandeling van bijna 15 km en 5 uur kwam ik moe maar voldaan terug aan mijn auto.
© Daan Duvillier | Dsquared Photography
© Daan Duvillier | Dsquared Photography
© Daan Duvillier | Dsquared Photography
© Daan Duvillier | Dsquared Photography
© Daan Duvillier | Dsquared Photography
© Daan Duvillier | Dsquared Photography
Zonsondergang
Twee weken later, tijdens de bloei, ging ik terug op pad voor een fotoshoot bij zonsondergang. Ditmaal parkeerde ik mij aan parking De Vroente. Een korte wandeling later was ik aangekomen bij de Putse Moer. Ik had op de weg hiernaartoe al enkele eenzame bomen gefotografeerd en hoopte om hier wat mooie foto’s te kunnen maken met reflecties in het water. Ik was nog ruim op tijd voor de zonsondergang en ging op zoek naar leuke composities. De zon begon onder te gaan maar de mooie kleuren lieten lang op zich wachten. Uiteindelijk kon ik toch nog een mooie foto maken waarbij de pastelkleuren in de wolken prachtig gereflecteerd werden door het lage water in het ven.
© Daan Duvillier | Dsquared Photography
© Daan Duvillier | Dsquared Photography
© Daan Duvillier | Dsquared Photography
© Daan Duvillier | Dsquared Photography
© Daan Duvillier | Dsquared Photography
Op weg terug naar de auto kon ik ook nog mijn favoriete foto van de avond maken. Je zou het op het eerste zicht niet zeggen, maar deze foto is pas een halfuur na de zonsondergang gemaakt. Het was dus al behoorlijk donker. Klik op de foto om te wisselen tussen de vóor - en naversie. Zo zie je maar, een camera ziet veel meer dan wij als mens met ons oog kunnen opvangen.
© Daan Duvillier | Dsquared Photography
Een magisiche zonsopkomst
Ik was tijdens de zonsondergang een beetje op mijn honger blijven zitten dus besloot ik om nog een derde keer naar de Kempen af te zakken, dit keer vroeg op de ochtend. Ik had de weersvoorspellingen in de gaten gehouden en het beloofde een prachtige ochtend te worden met zowel mooie kleuren als de magische ochtendnevel die je foto’s naar een hoger niveau tilt.
Om 5u15 (anderhalf uur voor de zonsopgang) stapte ik uit mijn auto. Gewapend met mijn camera, statief en een hoofdlamp stapte ik doelgericht naar mijn eerste locatie, klaar om enkele magische foto’s vast te leggen. Wie al wat ervaring heeft met fotograferen in de vroege ochtend weet dat dit niet zo eenvoudig is. De lucht begint al kleur te krijgen, maar de voorgrond is nog pikkedonker wat ervoor zorgt dat je gebruik moet maken van verschillende belichtingen. Eenmaal de zonsopkomst begonnen is gaat alles heel snel en moet je constant je instellingen aanpassen. Toen ik enkele multiple exposure shots had gemaakt rond de Putse Moer begon ik aan de wandeling langsheen mijn andere gemarkeerde locaties. De lucht nam prachtige pastelkleuren aan en het dauwpunt was net goed om die prachtige dauw te laten opstijgen en een sluier te laten vormen boven de heide. Het leverde stuk voor stuk prachtige plaatjes op en ik was helemaal in mijn nopjes. Rond 8u30 nam ik mijn laatste foto en toen de eerste toeristen begonnen toe te stromen was ik al tevreden op weg terug naar mijn auto.
© Daan Duvillier | Dsquared Photography
© Daan Duvillier | Dsquared Photography
© Daan Duvillier | Dsquared Photography
© Daan Duvillier | Dsquared Photography
© Daan Duvillier | Dsquared Photography
© Daan Duvillier | Dsquared Photography
© Daan Duvillier | Dsquared Photography
© Daan Duvillier | Dsquared Photography
© Daan Duvillier | Dsquared Photography
© Daan Duvillier | Dsquared Photography
De volledige reeks kan je bekijken op mijn regio in de kijker pagina.